W artykule analizowano związek między stosowaniem popularnych w praktyce klinicznej statyn a ryzykiem zaburzeń depresyjnych i zachowań samobójczych. Zauważono, że niskie stężenie cholesterolu we krwi może korelować z wystąpieniem depresji, jednak wyniki badań dotyczące wpływu statyn jako leków modyfikujących profil lipidowy pozostają niejednoznaczne. Niektóre badania i metaanalizy wskazują na ich wpływ ochronny, inne sugerują możliwe zwiększenie ryzyka depresji lub brak efektu. Badania uwzględnione w przeglądzie nie potwierdzają istotnego wpływu statyn na zachowania samobójcze, natomiast na ich podstawie nie można jednoznacznie ustalić wpływu statyn na depresję. Powodem tych rozważań jest to, że statyny mogą wpływać na metabolizm cholesterolu w ośrodkowym układzie nerwowym i funkcjonowanie układu serotoninergicznego. Cholesterol błonowy cechuje się istotnym wpływem na receptory serotoninergiczne i transporter serotoniny. Autorzy niniejszego artykułu podkreślają, że istnieje prawdopodobieństwo synergistycznego działania statyn z lekami przeciwdepresyjnymi (np. selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny), co może przekładać się na poprawę stanu psychicznego pacjenta i zwiększać skuteczność leczenia. Chociaż połączenie statyn z lekami przeciwdepresyjnymi jest na ogół bezpieczne, autorzy tego opracowania wskazują, że należy mieć na uwadze ryzyko działań niepożądanych tego skojarzenia, i zalecają zwiększone monitorowanie pacjentów. Istnieje potrzeba kontynuowania badań klinicznych w celu dokładniejszego zrozumienia analizowanego zagadnienia.