U części pacjentów z diagnozą zaburzeń odżywiania stosowanie standardowych strategii terapeutycznych jest nieefektywne lub skutkuje niepełną remisją objawową. Uwagę zwraca fakt, że 51–73% chorych przerywa leczenie. Poszukuje się więc metod psychoterapeutycznych, które zwiększają skuteczność leczenia, a jedną z nich jest psychodynamiczna psychoterapia grupowa. W okresie adolescencji – zarówno u nastolatków zdrowych, jak i u osób spełniających kryteria zaburzeń psychicznych – kontakt z grupą rówieśniczą pełni ważne funkcje rozwojowe. Przede wszystkim pozwala na różnicowanie się od systemu rodzinnego i tworzenie własnej tożsamości. Celem artykułu jest opis własnych doświadczeń i metod pracy związanych z prowadzeniem intensywnej, dwutygodniowej terapii grupowej dla adolescentów z rozpoznaniem zaburzeń odżywiania. W pracy omówiono rolę konsultacji psychoterapeutycznych przed rozpoczęciem terapii oraz kryteria włączenia i wykluczenia, ponieważ opisywane oddziaływania są skierowane do wybranej populacji pacjentów. Krótkoterminowa intensywna psychoterapia grupowa od kilkunastu lat stanowi część ambulatoryjnego leczenia osób z zaburzeniami odżywiania w Centrum Neuropsychiatrii Neuromed we Wrocławiu. Wykorzystywane są tu elementy psychoedukacji i formy arteterapii: psychozabawa, psychorysunek, psychodrama. Techniki pracy wzbogaca się o dialog terapeutyczny, klaryfikację, konfrontację i omawianie procesu grupowego. Terapia ukierunkowana jest na uruchomienie procesów introspekcji i mentalizacji. Celami psychoterapii grupowej są pogłębienie diagnozy psychoterapeutycznej, zwiększenie motywacji do leczenia, praca ze zniekształceniami obrazu własnego ciała, zainteresowanie pacjentów autorefleksją i podniesienie świadomości funkcjonowania w relacjach interpersonalnych.