Mutyzm wybiórczy należy do zaburzeń o podłożu lękowym i jest coraz częściej identyfikowany w populacji dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Nieustannie poszukuje się interwencji terapeutycznych efektywnych w pracy z dziećmi doświadczającymi lęku i niemogącymi swobodnie komunikować się w środowisku edukacyjnym. W niniejszej pracy zaakcentowano rolę, jaką odgrywają tu placówki oświatowe, zwłaszcza w zakresie profilaktyki, diagnozy i wsparcia w obszarze dobrostanu społecznego i emocjonalnego oraz zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży. Zaprezentowano specyfikę mutyzmu wybiórczego i przybliżono trudności mogące towarzyszyć pracy z osobami, które zmagają się z omawianym zaburzeniem. Przedstawiono też formy oddziaływań terapeutycznych w nurcie behawioralnym możliwe do wdrożenia w placówkach oświatowych. Głównym wnioskiem sformułowanym w artykule jest to, że nauczyciele we współpracy ze specjalistami zatrudnionymi w szkołach mają dobry wgląd i szersze spojrzenie na możliwość pomocy uczniom, którzy doświadczają lęku w relacjach społecznych. Mogą wzmacniać dzieci w procesie nabywania kompetencji komunikacyjnych w środowisku szkolnym, opanowywania nowych umiejętności i radzenia sobie z sytuacjami trudnymi oraz wspierać rodziny uczniów.