Wprowadzenie i cel: Opracowany przez Ottona F. Kernberga model organizacji osobowości pozwala na opisanie jednostki na różnych poziomach organizacji osobowości: zdrowym, neurotycznym oraz wyższym, średnim lub niskim borderline. Zakłada się, że osiągnięta przez jednostkę zdolność do mentalizacji pozostaje w związku z poziomem organizacji osobowości. Celem prezentowanego badania było znalezienie odpowiedzi na pytanie o związek pomiędzy organizacją osobowości a zdolnością do mentalizowania w grupie osób uzależnionych od alkoholu. Materiał i metody: Badania zostały przeprowadzone w grupie 91 osób uzależnionych od alkoholu. Średnia wieku badanych wynosiła 43,50 roku (odchylenie standardowe, standard deviation, SD = 12,90). W badaniach zastosowano Inwentarz Organizacji Osobowości Johna F. Clarkina, Pameli A. Foelsch i Ottona F. Kernberga, Skalę Mentalizacji autorstwa Aleksandra Dimitrijevicia i współpracowników, Test Rozpoznawania Problemów Alkoholowych opublikowany przez Polską Agencję Rozpoznawania Problemów Alkoholowych oraz metryczkę własnego autorstwa. Wyniki: Rezultaty badania wykazały istotne związki między różnymi aspektami organizacji osobowości a mentalizowaniem. Im wyższe nasilenie nieprawidłowości w organizacji osobowości, tym mniejsza zdolność do mentalizacji. Wykazano również, że kobiety i mężczyźni uzależnieni od alkoholu różnią się istotnie w zakresie zdolności do mentalizacji, natężenia agresji oraz wartości moralnych. Wnioski: Przeprowadzone badania wykazały, że wraz z pogłębianiem się deficytów w zakresie organizacji osobowości zmniejsza się zdolność do mentalizacji u osób uzależnionych od alkoholu, co wydaje się mieć znaczenie dla projektowania oddziaływań terapeutycznych.