Wprowadzenie i cel: Celem pracy jest zaprezentowanie nowatorskiej metody opartej na dorobku kinezjologii i zasadzie plastyczności mózgu człowieka. W artykule ukazano atypowość metody Brainkinetik w stosunku do innych metod stosowanych w środowisku psychologów, pedagogów i terapeutów. Ponieważ autorka jest także certyfikowanym trenerem metody Brainkinetik, znaczna część pracy dotyczy konkretnych przypadków dzieci i nastolatków – od opracowania indywidualnego planu treningowego, poprzez przebieg treningu, aż do wykazania efektów manifestujących się już po kilku pierwszych treningach. Materiał i metody: Artykuł został oparty na analizie piśmiennictwa z nurtów neurologii, kinezjologii i sportu. W celach porównawczych przedstawiono metodę Václava Vojty (2004) i dorobek naukowy Dennisonów (2008). Część opisująca konkretne przypadki jest konkluzją obserwacji autorki z prowadzonych treningów. Wyniki: Swoista forma artykułu ukazuje oryginalność metody Brainkinetik i uwypukla jej wyjątkowość na tle innych obecnie stosowanych metod, ukierunkowanych na niwelowanie skutków dysfunkcji u dzieci i młodzieży. Metoda jest bardzo popularna w Niemczech, a jej elastyczność przynosi imponujące efekty. Wnioski: Wieloletnie doświadczenie autorki w pracy z dziećmi i młodzieżą metodą Brainkinetik wykazało jej dużą skuteczność, co może być impulsem do obserwacji i badań w tym kierunku. Metoda jest szansą na poprawę jakości życia nie tylko młodzieży i dzieci, ale również w aspekcie profilów osobowościowych dorosłych.