Wprowadzenie i cel: Celem niniejszego badania było sprawdzenie, czy istnieje związek między ciekawością a poczuciem sensu życia przy uwzględnieniu pozytywnego i negatywnego afektu jako mediatorów tej zależności. W oparciu o istniejącą literaturę dotyczącą ciekawości i afektu analizowane zależności interpretowane są w ramach koncepcji zasobów ochronnych. Ponadto przyjęto założenie, zgodnie z podstawami teoretycznymi, że pustka egzystencjalna jest skrajnie niskim poziomem poczucia sensu życia. Materiał i metody: W badaniu zastosowano polskie adaptacje trzech skal: Kwestionariusza Ciekawości i Eksploracji-II, Wielowymiarowej Skali Znaczenia Egzystencjalnego oraz Skali Pozytywnego i Negatywnego Afektu X. Osoby badane to próba obejmująca 481 dorosłych osób. Badanie zostało przeprowadzone za pośrednictwem wywiadu online, a uczestnicy zostali zrekrutowani przez panel badawczy. Wyniki: Wyniki potwierdziły sformułowane hipotezy, wykazując, że oba aspekty afektu mediują związek pomiędzy ciekawością i poczuciem sensu życia. Stwierdzono, że pozytywny afekt jest pozytywnie związany z obiema zmiennymi w modelu, tj. zarówno ciekawością, jak i poczuciem sensu życia, natomiast negatywny afekt jest z nimi skorelowany negatywnie. Wnioski: Uzyskane w badaniu dane sugerują ważne implikacje terapeutyczne w radzeniu sobie z pustką egzystencjalną, podkreślając, że ciekawość może stanowić zasób ochronny, który wpływa na tak fundamentalny aspekt funkcjonowania człowieka jak poczucie sensu życia. Wyniki mogą także stanowić uzupełnienie modeli teoretycznych skoncentrowanych na włączeniu ciekawości w sieć zależności pomiędzy kluczowymi zmiennymi w myśl psychologii pozytywnej.