Wprowadzenie i cel: Badanie miało na celu sprawdzenie związku między narcyzmem jako wymiarem osobowości a samooceną osób dorosłych z nadwagą i bez nadwagi. Drugim celem było porównanie narcyzmu i samooceny osób z nadwagą do osób bez nadwagi. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 215 dorosłych uczestników z populacji ogólnej w wieku 18–65 lat (M = 28,62; SD = 9,81). Osoby z nadwagą stanowiły 44% (n = 95), a osoby bez nadwagi – 56% (n = 120). Osoby badane wypełniły dwa kwestionariusze (polskie adaptacje): Wielowymiarowy Inwentarz Samooceny (Multidimensional Self-Esteem Inventory, MSEI) oraz Inwentarz Narcyzmu (Narcissistic Personality Inventory, NPI). Wyniki: Przeprowadzona analiza danych wskazuje, że narcyzm ogólny koreluje pozytywnie z samooceną ogólną w przypadku osób z nadwagą i bez nadwagi. Siła tej korelacji jest wysoka. U osób bez nadwagi i z nadwagą narcyzm ogólny koreluje dodatnio i silnie z takimi komponentami samooceny, jak atrakcyjność fizyczna i zdolności przywódcze. Nie występują istotne różnice w nacyzmie i samoocenie ogólnej w obu grupach. Osoby bez nadwagi uzyskały statystycznie wyższe wyniki w takich składnikach samooceny, jak: kompetencje, samoakceptacja moralna, atrakcyjność fizyczna i witalność. Wnioski: Wyniki sugerują implikacje psychologiczne do pracy z osobami z nadwagą i bez nadwagi w radzeniu sobie ze standardami szczupłości w społeczno-kulturowym narcyzmie. W tym kontekście rekomendowana jest praca nad przekonaniem o kompetencjach, czyli posiadanych zdolnościach, umiejętnościach, wyjątkowości i efektywności w wykonywaniu zadań, dających podstawy do odniesienia sukcesu.