Wprowadzenie i cel: Przebaczenie angażuje proces regulacji emocji. Dotychczasowe badania wskazują, że zarówno samokontrola, jak i regulacja emocji mają znaczenie w przebaczaniu. Interpersonalna regulacja emocji może mieć również znaczenie w radzeniu sobie z doświadczoną krzywdą poprzez przebaczenie. Dotychczasowe badania nie sprawdzały, czy regulacja oparta na interpersonalnych, zewnętrznych mechanizmach ma znaczenie w przebaczaniu. Prezentowane badania wypełniają tę lukę. Materiał i metody: Przebadano grupę 349 osób dorosłych (287 wskazało płeć żeńską, 59 – płeć męską, a trzy – inną). Średni wiek badanych wynosił 30,4 roku (SD = 11,8). Respondenci wypełniali cztery kwestionariusze: Skróconą Skalę Samokontroli, Kwestionariusz Interpersonalnej Regulacji Emocji, Skalę Przebaczenia Decyzyjnego i Skalę Przebaczenie Emocjonalnego. Wyniki: Wyniki wskazały na pozytywne relacje między samokontrolą a przebaczeniem decyzyjnym i emocjonalnym. Ujawniono negatywną relację między samokontrolą a interpersonalną regulacją emocji oraz interpersonalną regulacją emocji a przebaczeniem emocjonalnym – redukcją negatywnych emocji. Dodatkowo interpersonalna regulacja emocji pośredniczyła w związku między samokontrolą a redukcją negatywnych emocji, jednak w taki sposób, że samokontrola osłabiała negatywne działanie interpersonalnej regulacji emocji na przebaczenie. Wnioski: Uzyskane dane wskazują, że samokontrola jest pozytywnym, a interpersonalna regulacja emocji – negatywnym predyktorem przebaczenia. Wyniki wskazują, że przebaczenie zależy bardziej od wewnętrznych (samoregulacja) mechanizmów regulacyjnych niż zewnętrznych (interpersonalnej regulacji emocji).